ÖZET

1961 Anayasasının toplu sözleşme özerkliği ve grev hakkını güvenceye alan hükümleri çerçevesinde 274 sayılı Sendikalar Kanunu ve 275 sayılı Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Kanunu’nun hazırlanması süreci bu makalenin konusunu oluşturmaktadır. Sendikal haklar bakımından önemli bir kırılma noktası olan bu kanunların hazırlanması sürecine ilişkin literatürdeki görüşler Meclis ve Senato’daki görüşmeler etrafında yeniden değerlendirilmiştir. Türkiye’de sendikacılığın önünü önemli ölçüde açan bu kanunların hazırlanmasında darbecilerin toplumsal meşruiyet arayışının belirleyici bir unsur olduğu görülmüştür. Bununla birlikte darbecilerin meşruiyet aracı olarak sendikal haklara odaklanmasında, işçi sınıfındaki nicel büyümenin ve 1950’lerden itibaren artarak devam eden sendikal taleplerin etkili olduğu görülmüştür.